شجره طیبه سادات میرسالاری

مرحوم آیت الله بروجردی در علم انساب و شناخت دقیق وکامل سلسه سادات نیز استادی مبرز و صاحب نظر بودند. آنچه ایشان در رسالۀ انساب خاندان خود نوشته اند، و خداوند توفیق ترجمه آن را به نویسنده داده است، گواهی بر این معنی و دور نمائی از این واقعیت است. نه تنها انساب سادات و علویان، بلکه انساب بسیاری از علمای بزرگ را نیز به خوبی در ذهن داشتند، و گاهی در خلال درس به مناسبت ها اظهار می کردند و اهل اطلاع چنان که باید درک می نمودند.

به یاد دارم در یکی از سالهای بین 1328 تا 1330 شمسی بود که در طبقه فوقانی مدرسۀ فیضیۀ طرف دست چپ ورودی از میدان آستانه، جنب حجرۀ استاد شهید مطهری، مجلس جشنی گرفتند. گفتند مجلس به خاطر این است که آیت الله بروجردی می خواهد عمامۀ سیاه به سر آقای میرجهانی اصفهانی بگذارد که تا آن موقع (به سن شصت سالگی) شیخ بوده و عمامه سفید بر سر داشته است!

من هم در آن مجلس حضور داشتم. نخست مرحوم حاج انصاری واعظ مشهور قم دربارۀ نسب عالی سادات بازماندگان دودمان حضرت رسول اکرم (ص) سخن گفت که پیغمبر فرموده است«لعن الله داخل النسب ولعن الله خارج النسب» ....، و در پایان اعلام  داشت که بر حضرت آیت الله بروجردی ثابت شده است که آقای میرجهانی سید هستند، وباید عمامه سیاه که علامت سادات است به سر بگذارند.

آن گاه مرحوم آیت الله بروجردی طی شور و هیجان حضار عمامۀ سفید را از سر آقای میر جهانی برداشتند، وعمامه سیاه به سر او گذاشتند، وبه دنبال آن صدای صلوات حاضران مجلس که همه از علما و فضلا وطلاب علوم دینی بودند برخاست. مرحوم میرجهانی تا سالها بعد در قید حیات بود. به تهران آمد، و با همان عمامۀ سیاه در میان مردم شناخته می شد و اهل فضل و حال بود. کتابهائی هم تألیف کرده و چاپ و منتشر شده است.

آیت الله حاج شیخ لطف الله صافی گلپایگانی در رابطه با علم انساب آیت الله بروجردی می گویند:«ناگفته نماند که آن فقیه بزرگ اسلام، در علم انساب نیز، محقق ومتبحر بود، چنان که در مورد شجرۀ یکی از سادات عالیقدر، در خارج از ایران، بعضی از علمای انساب عامه، تشکیک یا رد کرده بودند و ایشان با اطلاع وسیعی که از این علم داشتند، محققانه شبهه را رفع نمودند. دریک جریان عجیب دیگر نیز، ایشان از حفظ، شجرۀ انساب چند سلسله از سادات را تا آن جا که به هم متصل می شوند از حفظ خوانده بودند».